Ik had het niet door #vergeetniettekijken121

Hey Reader,

of je 2025 nu on a roll bent gestart of er zoals ik nog moet inkomen, ik ben blij dat ik weer in je inbox mag vallen, en wens je van hieruit een fijn jaar met voldoende rust en wat gezonde uitdagingen.

Ik liet mezelf met plezier uitdagen door schrijfster Gretchen Rubin om nog wat meer te lezen in 2025. Ik vroeg me af of het zou schelen om het -zoals zij voorstelt- elke dag te doen gedurende 25 minuten.

Na vijftien dagen van mijn dag beginnen met 25 minuten lezen, kan ik bevestigen dat het effect aanzienlijk is.
​
Het voedt, gaat vooruit, geeft zuurstof waar 25 minuten doomscrollen mij niet van voorziet.
​
Als ik ergens blij van word, dan wil ik dat doorgeven.

Toch aarzelde ik om mijn enthousiasme over mijn nieuwe ochtendroutine op Instagram te delen.​
​
Niet iedereen beschikt over de tijd die jij hebt, zei een stem.
Zwijg gewoon over dingen die leuk zijn maar misschien niet zo haalbaar voor de meeste mensen, zei een andere.

Toen dacht ik: ben ik niet gewoon zoals de meeste mensen die mij volgen?
​
Misschien met wat meer gevoeligheden dan "gemiddeld" die me sneller gevraagd hebben om in te grijpen omdat het niet meer ging, en ik ken mijn privileges, maar we kunnen soms veel meer aanpassen en aangaan dan we zelf leerden te geloven.
​
Heb ik het trouwens zelf ook niet lang geloofd, dat de tijd voor zo'n zaken er simpelweg niet is en nooit zal zijn?
​
​Werk ik door te zwijgen over hoe belangrijk het is om de tijd toch te claimen niet mee aan wat net zo gigantisch scheef zit? In onze huizen en onze levens en onze maatschappij?

Dat wij -zeker als vrouwen- leren te geloven dat het erover is (en egoïstisch!) om een schamele 25 minuten per dag te reserveren voor onszelf?

Dat het als luxe wordt gezien om iets leuks te kunnen doen, los van de zorg voor en de afstemming op anderen?

25 minuten. OP EEN HELE DAG.

Broodkruimeltjes van tijd in dit ene leven dat we hebben.
​
Uh, ik had zelf niet eens door dat ik door te zwijgen over hoe belachelijk het is, mee bevestig dat het is wat het is en je je daarbij neer te leggen hebt.
​
Het is zo belangrijk om daar alert voor te blijven, wanneer we onze macht weggeven aan oude verhalen die ons machteloos houden.

Ik wil jou er hier tot in den treure aan herinneren dat je leven van jou is.

Laat het ons er niet bij laten.

Je verdient die 25 minuten niet alleen, maar in veelvoud.

Liefs,

Kelly

PS: ik heb wat gesleuteld aan het format van deze nieuwsbrief.
Je vindt nieuwe afleveringen van de podcast nu tussen de tips hieronder. En jep, het nieuwe seizoen van Kelly zegt Foert is weer gestart. :)

📚 BOEKENTIP(S): De boeken onder onze kerstboom

Er lagen veel pakjes onder de boom, en tussen de koekendozen van Delacre en gekke snoepjes in, vonden we ook een hoop boeken.
​
Ik kreeg The Joy Of Cooking, de Amerikaanse versie van Ons Kookboek, en ben daar echt belachelijk content mee. Al een paar dingen uit gemaakt, en beseft hoe fijn ik het vind om nieuwe recepten te proberen en kookboeken in mijn bezit te hebben die zoveel mogelijkheden inhouden.

Youri kreeg The Snowball, een kloefte van een boek over Warren Buffet, The Scientists, en The Idea Factory.

Dexter kreeg Schaam Je Gerust Dood Voor Je Ouders en het Guinness Book van dit jaar. Daar is ook een toffe scheurkalender van, en die kreeg hij ook.

Flo kreeg een piano met Simply Piano, en geen boek. We zijn wel samen de jubileumeditie van Sjakie en de Chocoladefabriek aan het lezen, wat een zaligheid.

🎙️ NIEUWE PODCAST: Mijn woord van het jaar is ...

Ik trap het vijfde seizoen van Kelly zegt Foert graag voor je af met een nieuwe aflevering waarin ik een kleine update geef over mijn feestdagen, en een blik op mijn woord van het jaar, en dat van de sound engineer, die er ook eentje koos.

Ik hoop dat deze aflevering je kan inspireren om na te denken over een woord dat jou richting kan geven en je beslissingsproces kan vergemakkelijken. Net als over alles waar jij meer en minder van nodig hebt in 2025, en hoe je het stuur vaker in handen kunt nemen.

❄️ LIFEHACK: Ziploc zakje tegen bevroren autoramen

Ik weet niet of het mijn zoon was die het me wist te vertellen, of dat ik het op een Redditforum heb opgepikt, maar wist je dat een ziploc-zak met lauw water ideaal is om het ijs van je autoramen te doen? Ik ook niet, maar het blijkt nog eens geweldig satisfying ook. Neem het maar mee, je zult het zien!

Op Instagram had ik het onder meer over normaliseren wat menselijk is, de weg terug naar onszelf, brol in de rivier van je leven, en deelde ik 25 boeken die onder mijn vel kropen.