Verrassing? 🎁 #vergeetniettekijken125

​
Hey Reader,

hoe vaak laat jij je verrassen (en misschien zelfs uit je lood slaan) door iets dat eigenlijk niet zo verrassend is?

Je baas die voor de zoveelste keer weinig rekening houdt met bepaalde afspraken.

Je partner die -zoals altijd- vergeet te bellen als die wat later is.

Het feit dat jij wederom de enige bent die zichzelf de hand ziet opsteken als er ergens vrijwilligers worden gevraagd.

Zelfs al is het de honderdste keer dat het gebeurt, onze ultieme verbazing is er meestal niet minder op.

Ik zie het ook bij mezelf: er valt flink wat elektriciteit op te wekken met de oogrollen die ik genereer en de kracht waarmee mijn ego en hoofd van "hoe is het toch mogelijk?!"doen, terwijl het statistisch gezien eigenlijk groter nieuws zou zijn als er zich plots iets anders zou beginnen voordoen.

En toch.

Zolang we ons laten verrassen door wat niet zo verrassend is (maar zelfs logisch), zo lang kunnen we bezig blijven met die verbazing en voelt het alsof we iets nuttigs aan het doen zijn.

Vaneigens herhalen bepaalde patronen zich als iemand niet intrinsiek gemotiveerd is om er iets aan te veranderen.

Vaneigens blijven mensen altijd mensen. Wij net zo goed als al die anderen.

Vaneigens kiezen wij voor de weg die we kennen door ons nogmaals te laten verbazen, in plaats van iets krachtigers te doen dan dat.

Ik heb een podcast voor je klaarstaan over de kracht van vaneigens.

Hoe bewuster wij ons niet langer laten verrassen en uit ons lood laten slaan door dingen die misschien wel helemaal niet zo verrassend zijn, hoe beter wij die energie voor iets anders kunnen gebruiken.

Onze danspassen veranderen in de dans waar we inzitten, bijvoorbeeld, zodat die niet meer op dezelfde manier verder kan gaan als we dat niet willen.

Liefs,

Kelly

PS: met betrekking tot fijne toekomstplannen waar je hier binnenkort meer over leest (omgyes), is er volgende week geen podcast. Ik ga mijn regime aanpassen naar tweewekelijks, deze nieuwsbrief blijft evenwel elke week jouw richting uitkomen.

📚 BOEKENTIP: FOPO van Michael Gervais

Hoeveel highlights kan een mens maken in een boek? Belachelijk veel wist ik al, maar in het boek dat ik onlangs las sloeg het toch alles.
​
​Dit boek werd me aangeraden door cursiste en trouwe lezeres van deze nieuwsbrief Saar Raeymaekers, die trouwens ook een fijne account heeft op Instagram.

FOPO is een acroniem voor the Fear Of People's Opinions, en volgens de schrijver is dat een van de grootste bedreigingen voor ons menselijk potentieel. Ik was mee.

Lees dit boek, geef het door aan iedereen in uw omgeving, en maak en druk dingen uit die belangrijk zijn om te maken en uit te drukken. Het is beter voor ons allemaal.

🎶 SPOTIFYLIJST: Reading music om te schrijven (lezen mag ook)

Romance yourself door ergens een momentje van te maken is een tip die ik bij Florence Given las en graag doorgeef aan mensen die zo gebrainwasht zijn door de opgelegde haast van het kapitalisme dat ze geen rust meer kunnen vinden.
​
Steek een kaars aan als je een boek gaat lezen of in je journal wilt schrijven. Kies de muziek die jij leuk vindt. Denk bewust na over licht. Sfeer. Hoe je je thee het liefste drinkt en welke tas wat voor jou oproept.
​
Ken en eer jezelf zoals de attente garçon in dat leuke koffiehuis je kent en weet dat je je cappuccino het liefst met havermelk wilt zonder dat je het nog eens moet zeggen.

Ik heb een paar Spotifylijstjes die mij altijd in de mood brengen om te schrijven of te lezen.

🎶 Dit zijn mijn drie huidige favorieten:

​Het album The Summer Portraits van Ludovico Einaudi​

​Relaxing Piano​

​Reading Rythms: Lofi and Piano​

(en oke, deze met instrumentals van Taylor Swift ben ik ook niet vies van)

📺 DOCUMENTAIRETIP: Daughters op Netflix

Als je om wat voor reden dan ook eens zin hebt om de ogen uit je kassen te wenen, dan kan ik je de documentaire Daughters op Netflix van harte aanraden. Hier vind je de trailer.
​
Het gaat over dochters die naar een daddy daughter dance gaan bij hun vaders in gevangenschap, maar ook over de father wound, ouderschap, en nog veel meer. Zo gejankt dan wil jij niet weten. En het goede voornemen om al eens vaker een documentaire in te plannen de komende tijd, dat ook.

Op Instagram had ik het onder meer over het feit dat emotioneel comfort geen basisrecht is, een foutje in Biosfeer 2 (ja, ik ben zo oud), hoe ik mijn nieuwste tagline voor mijn Instagrambio vond en je bevestiging zoeken bij mensen die je die niet kunnen geven.